cierpienie (79)

Gdy wydaje mi się, że zapomniałam o tobie to ty kolejny raz pojawiasz się w moim życiu bez zaproszenia.

Strata pozostaje w człowieku, ból jedynie się zaciera . . .

Mieć złamane serce i wierzyć w miłość, to tak jakby wyjebać się na betonie, a udawać, że to trawa.

Jest na świecie taki rodzaj smutku, którego nie można wyrazić łzami. Nie można go nikomu wytłumaczyć. Nie mogąc przybrać żadnego kształtu, osiada ciasno na dnie serca jak śnieg podczas bezwietrznej nocy.

Ranimy siebie przyzwyczajając się do ludzi, którzy kiedyś o nas zapomną.