Lovsy, scenariusze, życie, mem (90570)

Układamy tysiące scenariuszy, a życie i tak nie toczy się według żadnego z nich...

Tylko walka prowadzi do zwycięstwa, często musi być ona bolesna.

Smutność wszechobecna, smutność wszechogarniająca.

Tak naprawdę, nigdy nie żyłam czasem teraźniejszym.

Są miejsca, rzeczy, ludzie, daty, które znaczą coś więcej.

Wybaczyć i zapomnieć? Nie dzięki... Ani nie jestem Jezusem, ani nie mam Alzheimera.

Wartość rzeczy oceniana jest przez to, jak bardzo ktoś jej pragnie.

Gdyby sny się spełniały, mój świat byłby idealny.

Przyjaciele są jak gwiazdy, nie zawsze ich widzisz, ale wiesz, że zawsze są.

Wiedziałem, że życie nas okalecza. Każdego z nas. Nie da się tego uniknąć. Ale powoli zaczynam się przekonywać, że możemy zostać uzdrowieni. Że nawzajem się uzdrawiamy.

Chciałabym żeby ktoś o mnie tak walczył, jak ten wiewiór o żołędzia.

Jest tak samo, może tylko trochę smutno, i nie mówisz już dobranoc i nie mogę przez to usnąć.

Z miłości jestem w stanie zrobić naprawdę dużo. Czasem zbyt dużo, czasem zbyt późno, czasem żałuję co zrobiłam...